RudicArt
Haiku's
Zijn we allen één?
Geen ervaring die zo voelt
Ieder voor zichzelf
Afscheid uit eenheid
Van zaligheid verstoken
Oerangst is de naam
Zoveel afscheiding
Versneden verbondenheid
Het drijft ons uiteen
Waar is iedereen
Vechtend met ons dom ego
We houden ons taai
Gekraakte binding
In wankele relaties
In losse vriendschap
Doelen te ver weg
Verloren op omwegen
Toch altijd zoekend
Het goede nieuws is
Dat het om een keuze gaat
Welke is die dan
Kies voor de Liefde
Zij is de sterkste oerkracht
Ze verbindt harten
Als goede houvast
Kun je iedere keer weer
Liefde kiezen
Daardoor wordt je vrij
Geen verstorende zoektocht
Geen dwaalwegen meer
De sleutel is er
We hernieuwen de eenheid
Door lief te hebben
Weet dat de liefde
De enige bouwsteen is
Waaruit we bestaan
Daarom zijn we één
Afscheiding is illusie
De grote dwaalweg
...
Een andere wind
Hij waait tegen haren in
Wie keert zich mee om
De wind van voor nu
Dit voelt wel wat frisser aan
We herademen
Als een windwijzer
Kijkend naar al het nieuwe
Tot iemand beseft
Is dit wel zo nieuw
Het zelfde toont slechts anders
De wind heeft ons beet
...
De ene hond bast,
De andere contrabast,
Ze luisteren niet.
Eén vogel fluit lang,
De andere dwarsfluit kort,
Ieder op zijn beurt.
De krekels krissen,
De één scherper dan zijn buur,
Zalig eentonig,
Mini vogeltjes,
Klikken met hun stembandjes,
Onheil verjagend.
Slangen sissen stil,
Zo hoort het ook vinden zij,
Als de muis verschijnt.
De viool nachtegaal,
En de tweede viool merel,
Laten ons wachten.
De giraf heeft toch,
Vier poten en een zwiepstaart,
Onder nek en kop?
De trompetvogel,
Wordt verwacht in het circus,
De show gaat van start.
Mieren en pieren,
Zijn nooit familie geweest,
Waarom zouden ze?
Hommels en vliegen,
Snorren nooit of nooit rechtdoor,
Ze snijden bochten!
Vlinders en motten,
Kennen elkaar niet zo goed,
Wegens slaapgedrag.
...
Wolken van puur zijn
Ze hebben één ding gemeen
De wind in de rug
Statig varen ze
Als witte schepen zo mooi
Zonder wedijver
Richting horizon
Waarvoor ze niet omkeren
Altijd ruimte latend
...
Ik ben een lichaam
Een schromelijk onbenul
In Westers denken
Die zin houdt de mens
In onwetendheid gehuld
Over zijn grootsheid
Ik heb een lichaam
Als woning voor mijn Spirit
Zomaar in bruikleen
Dan ben ik geest
Verpakt in een fysiek lijf
Voor lering en groei
Telkens weer en weer
Vervoeg ik het nieuwe kind
Voor een nieuw leven
Ik geniet er van
Te leven in stof gehuld
Aarde in mijn hand
Zo straalt mijn Spirit
Vrij van aardse bindingen
Als ik overga
Dan heb ik geleerd
Liefde te herinneren
In al zijn vormen
...