Kindlief, wat heb je verdriet

Ik zie je al van ver, in de bocht van de weg

Je staat er zo hulpeloos, met de fiets aan de hand

Als een witte vlek bij het groen van de heg

Wanhopig blijkbaar, zo alleen aan de kant

Op mijn snelle fiets ben ik dadelijk bij jou

Dan kijk ik wat er met je scheelt

Verlies je moed nu maar niet al te gauw

Zolang ik er ben die je pijntjes heelt

Kindlief, wat heb je verdriet

Vertel me eens, wat maakt je zo triest

Je tranen rollen langs je wang, zo veel en snel

Is het een vriendje of je fiets die kiest

Hoe jij je nu voelt, het lijkt wel de hel

Kindlief, wat heb je verdriet

Oh, ik zie het al, de ketting heeft je beet

Hoe is dit nu gebeurd, hoe is het gegaan

Besmeerde tanden bijten zich vast in je kleed

Hoe kon je staande blijven, hoe heb je het gedaan

Kindlief, heb maar geen verdriet

Ik help je graag en heb het weldra voor elkaar

Ik til zo ver ik kan je fiets naar boven

Zo draai ik de trapper rond en zie, het is al klaar

Je kleedje komt weer los, niet te geloven

Kindlief, heb maar geen verdriet

Wat je alleen niet kon, dat deden we samen

Ik zet je fiets weer terug op de grond

Mijn zakdoek gaat al op zoek naar je tranen

Die zijn gevloeid tot aan je mond

Kindlief, wat had je een verdriet

Nu lach je alweer om wat daarnet gebeurde

Of lach je dat ik je helpen kon

Of misschien wel omdat jouw kleedje besmeurde

Och, wat maakt het uit, daar schijnt ze weer, de zon

Kindlief, wat had je een verdriet

Stap maar weer op je fiets en rij naar huis

Ik wuif nog een keer en laat je vrolijk gaan

Je bent alweer blij na al dat gedruis

Je lacht zo lief, voorbij verdriet, weg alle traan

Kindlief, voorbij is je verdriet

Vaarwel kindlief, ik ben je engel en gids

Ik kom er aan, het maakt niet uit wanneer of waar

Dan help ik je zo veel ik kan, en vermits

Ik echt van je hou, blijf ik bij jou in nood en gevaar