RudicArt

De Rasi Landing op aarde

(Extract uit een belichting van 30/6/2010 - met dank aan L. Van de Velde)

 

…

Het prachtige stelsel EL – AM – RAA . Drie prachtige planeten die op elkaar waren ingespeeld waren plots in neergang. Ze begonnen elkaar te beoorlogen. En het is de planeet AM die begon maar op aanstoken van EL, de hoogstaandste planeet, de meest verheven. Deze met de meest verheven soorten mensen. AM – RAA gingen ten onder. Ghili was een bemande planeet die behoorde tot het AM stelsel. De EL bevolking probeerde zich op Ghili in veiligheid te stellen. En het toegenomen licht van de planeet maakte dat zij eraan kapot ging. Ze was er niet op gebouwd. De plotse verheffing van deze planeet Ghili maakte dat zij werd uitgehold. Er kwam een soort virus in het gesteente terecht en alles werd bros en broos. Net op tijd kon een deel van de bevolking vluchten in schepen. Juist bij de laatste periode van verval werd ergens een ver signaal opgevangen in een ander sterrenstelsel, in een ander galacticum, in een ander galaxy. En dat was de aarde. En men voelde de grootheid van de aarde, de kracht van het leven dat daar op was. En die planeet had net dezelfde code als diegene die Ghili had bij aanvang toen de bevolking van EL daar nog niet was op geïmmigreerd. En de Ghili vertrokken en reisden 600 jaar lang en kwamen bij de aarde en zagen de mistelling. Ze hadden alles mis geschat. De enorme diersoorten die er toen op aarde leefden hadden de uitslag vervalst van leven en grootheid van leven op aarde. Die dieren waren niet intelligent maar biezonder knap in het bedenken van strategieën. En die energetische intelligentie kon gelezen worden op afstand. Er waren enorm veel dieren, grote kuddes, en prachtige vegetatie. Buildinghoge vegetatie.

 

Er zat niets anders op dan te landen in die vijandige wereld. En te proberen deze naar de hand te zetten van de survivers. En de schepen begonnen de aarde te naderen en beseften dat er te weinig kracht aan boord was, te weinig geestelijke kracht om met z’n allen tegelijkertijd te landen. Daarom begonnen de bemanningen met groot aantal te slinken. Eén voor één stierven ze, bij bosjes eigenlijk. Ze hevelden hun geestkracht over op de survivers. Op den duur schoten er van de duizenden opvarenden maar een vierhonderdtal meer over. En deze maakten zich klaar om naar de aarde af te dalen. In volle rouw, in vol verdriet. Het was vragen om miserie want dan ben je niet oplettend. Dan kun je door je tranen heen nauwelijks je missie nog zien. Hoe kun je je vermannen. Een volk dat in de rouw was en zich te pletter wierp op aarde, dat waren de Ghili samen met vele anderen.

 

De cluster van Rasi tuigen of Ghili tuigen of hoe je ze ook wil noemen kon opgedeeld worden in units. Ze werden tot een soort van stelts, zo kan men het noemen. Uiterst aandachtige en stille tuigen die zich boorden doorheen de dampkring. En dan zichzelf lieten glijden naar beneden. Maar ze hadden niet goed gerekend. Er was te weinig tegenwrijving om fatsoenlijk te landen en twee van de drie landingen mislukten. In feite is het deze die in de Mekongvallei landde, degene die het best gelukt is. Maar die in de Nevada woestijn terecht kwam ging grondig ten gronde. Een paar survivers maar. En die aan de Boven Nijl, daar waren de meeste survivers maar ook het grootste averij. Al gauw konden deze drie schepen met mekaar geen contact meer maken. Hun telepathie daalde zienderogen door de lagere trilling aan het aardoppervlak. En de tuigen om te communiceren moesten hersteld worden. De crash heeft zich genesteld in het celgeheugen.

 

Commanders of de Fleet worden jullie vandaag genoemd. Maar destijds waren er eigenlijk geen echte commandanten. Dat was niet nodig vermits het schip in z’n totaliteit een brein bezat. En dat brein hoefde zich niet mee te delen aan een lichaam. Het hing daar ahw in die omarming van de ring en hield het tuig op koers en gaf instructies. Het zijn zulke breinen die men zich nu moet voorstellen in de Raad van de Federatie, in de Council of Nine. Daar zitten geen gestaltes, daar zitten negen breinen. Ze zijn zo groot dat ze hun instructies of hun zijnswijze kunnen uitlenen aan tuigen, uitlenen aan volkeren, aan nederzettingen. Zij bezielen op afstand. Een beetje zoals Maodèn deed maar dan nog grootser, nog indrukwekkender. Wen er maar aan dat ook hier op aarde in de toekomst zulke meesterbreinen zich zullen neerzetten en veilige havens creëren waaronder dan hun soortgenoten of de afstammelingen kunnen samenstromen. Ongeveer 147. Wij noemen deze plekken waar die meesterbreinen zich zullen vestigen de oorden van herstel.

 

Toen de landing eenmaal was gebeurd was er alleen maar consternatie, een soort ontzetting die als een golf over de planeet ging. Zelfs de dieren waren helemaal van slag. Er waren niet alleen drie tuigen in de aarde ingeslagen alsof het kometen waren, er waren vele inslagen in die tijd. De meeste grote kraters die er op aarde bestaan zijn in dat tijdperk tot stand gekomen. Zo oud is de landing van de Ghili.

 

Eenmaal op aarde verzochten ze hun grote meesters in de zone, in de hogere wereld om hun volkerennaam Ghili te mogen vergeten. Een volk dat smeekt om vergetelheid is geen volk meer. Ze zijn slaaf van hun eigen emoties. En zo was het. Slechts enkelen bleven standhouden en konden zich telepathisch blijven verbinden met de communicatie platformen thuis. Want er waren er nog een paar achtergebleven in EL – AM – RAA. Maar dan meer een soort van stelsels op drift. Geen bewoonbare planeten meer, enkel nederzettingen die zich als clustertuigen verder bewogen doorheen hun stelsel. Contact houden met het thuisfront bracht een verschrikkelijk heimwee op gang. Daarom noemden de mensen die toen op aarde kwamen leven zich de Wohan, zij die heimwee hebben naar huis. Dat heimwee werd hun wezenskenmerk. Ze konden nauwelijks lachen, waren droef, melancholiek en probeerden alles uit om hun leven te veraangenamen. Die eerste wezens hebben er bijna duizend jaar over gedaan zonder te lachen. Dan pas begon er vreugde te komen omdat er ook andere inzaaiingen gebeurden.

 

Wezens vanuit andere stelsels begonnen te incarneren of af te dalen. En er kwam een diversiteit aan nieuwe mensensoorten op aarde. Stapsgewijs begonnen ze zich voort te planten door zich te verbinden met diervormen die waren geëvolueerd naar een hogere status, oa de aapachtigen. Het is vreemd dat de mens nog altijd blijft geloven dat hij van de aap afstamt. Dat is niet zo, hij stamt af van de engelen en er zijn volkeren ingezaaid op aarde die hun ontdichting in dienst hebben gesteld van het ontstaan van een mensenras. Zij zijn dus vergrofstoffelijkt en hebben zich vermengd met veredelde diersoorten om op deze manier de aarde te voorzien van nieuwe intelligentie. De rest is allemaal voor de toekomst. Het zijn theorieën die nu niet zo van belang zijn.

 

U had het over de geslotenheid. De Wohan waren een bijzonder gesloten volk. Ze spraken nauwelijks. Ze hielden zich aan hele oude codes van samenleving. De achtvormige ster van gebouwen rondom een plein was kenmerkend bijvoorbeeld voor alles wat ze in handen namen, alles had acht punten of acht vlakken of acht cirkels. Ze wilden herinneren aan de volmaaktheid die de opdracht is van verbinding tussen alles wat geschapen is. De Wohan zijn meesters in verbinding. Zij verbinden moleculen, zij verbinden groepen, zij verbinden regio’s, ze verbinden wijsheid of inhouden met elkaar. Constant zijn ze verbindingen aan het maken. Het heeft geen zin zich af te vragen waar die geslotenheid vandaan komt. Het heeft te maken met trauma. En dat trauma is een typisch Wohan trauma of een Rasi trauma.

 

Maar de Rasi zijn uiterst creatief. Het zijn de dichters, de schrijvers, de kunstenaars, de profeten, de poëten. Het zijn die wezens met hun muzikaliteiten, een soort musische aard die ze zo graag aan de oppervlakte zouden zien komen maar die in dit leven in feite bijna opzettelijk op het achterplan wordt geschoven. U zit er mee in, waarde heer die de vraag stelde. U zou zo graag hebben dat uw creatieve aanleg ten volle zou kunnen open bloeien maar in feite is het uw zwaardere alerte uitbouw die u nekt. U is constant aan het voelen en heeft te weinig energie over om zich met de creativiteit bezig te houden. Of het nu opzet is of niet moeten we in het midden laten maar jullie worden in dit leven voor iets anders gebruikt. Meneer is geen musicus die hier ook aanwezig is en u die de vraag stelde is geen poëet. Maar jullie zijn wel dat soort van creativelingen geweest in andere levens. Grote uitvinders op het musisch vlak. Grote creatieve geesten.

 

Het is die creativiteit die jullie hebben moeten aanwenden na de crash op aarde. De tuigen werden uit elkaar genomen en tot nieuwe bouwsels in elkaar gezet. De prachtigste architectonische vondsten werden er gedaan. De verluchtingssystemen, de klimatologische regelaars, alles werd herbruikt, alles kreeg een functie. Elk onderdeel werd gebruikt al was het maar om een juweel van te maken. De creatieve kracht werd aangewend als een soort van heling. Dat was ook nodig van dat te doen want er was zoveel verdriet. Al die gestorven kompanen. Jullie vergeten dat er alleen maar mannen op aarde overbleven na de crash, geen vrouwen. De Wohan waren mannen. Hoe moesten ze overleven, ze konden zichzelf niet meer opdelen. Daarom begonnen ze aan een kweekprogramma. Het was noodgedwongen zo. Er werden celculturen opgezet om vrouwelijke wezens te kweken. Daar was materiaal genoeg aan boord geweest. En zo werden ideale vrouwen gecreëerd. Het is een droevig verhaal. Het lijkt een beetje op het Adam en Eva verhaal. Adam was best wel van goeie intentie maar die Eva! Ambitieus dat ze was en lastig om mee overeen te komen. Zo nieuwsgierig en zo beredderend en intermediërend en overal zich mee moeiend bijna, zouden we durven zeggen. Wel zo waren die eerste Wohan vrouwen. Maar er werd aan gesleuteld en gesleuteld. En op den duur was de zesde generatie perfect.

 

Op deze manier hebben jullie een nieuw volk gestart. Maar zelfs dan was het nog niet mogelijk om echt grofstoffelijk overeind te blijven. Daarom werd er een reeds aanwezig volk dat klein was van was en er uit zag als kleine beertjes tam gemaakt en dienstbaar gemaakt. En met hen werd er dan weer een nieuw kweekprogramma opgezet. Daaruit is het Egyptische volk, of moeten we zeggen het Nubische volk voortgekomen. De Nubiërs zijn daar een afstamming van en vervolgens pas het Nijlvolk. Het is belangrijk om al die tussenstappen goed te begrijpen. Noodgedwongen zijn er dus fatale fouten moeten gemaakt worden. Het was de bedoeling dat de aarde een nieuw volk zouden onthalen. Maar de landing mislukte en daardoor moest er wel tot noodprogramma’s worden overgegaan. Maar zelfs daarover hebben jullie vaak het hoofd geschud. Komt dat wel goed. Wel kijk nu om je heen. Hoe zou het kunnen dat er nu zoveel vriendschap is en gehechtheid onder jullie als de missie niet op lange termijn geslaagd was. Jullie zijn hier toch maar, jullie hebben het toch maar gehaald.

 

En duizenden jaren later is er nog steeds die gehechtheid en nog steeds die herkenning. De programma’s die toen ingeladen zijn in het celgeheugen om te kunnen herinneren, om elkaar terug te kunnen vinden bestaan nog steeds. Vandaar dat dit geheimzinnig magnetische vandaag op aarde wonderen verricht. De trilling is nu net groot genoeg om die magnetische aantrekkingskracht te activeren waardoor soort bij soort kan komen. Wohan, verenig u! zou ik willen uitroepen. En als codewoord: YA – AM – NA! Dat ben ik. Als men mijn naam noemt is dat een vrijgeleide. Weet u dat hij ondertussen reeds op balken van woningen prijkt, deze naam? Ik ben er oh zo fier over. Want dat betekent dat men zich herinnert. Ook vroeger werd deze term YA AM NA als een mantra van overgave boven de deurposten aangebracht, gebeiteld of geschreven in onze letters van onze planeet. Men zal dat schrift terugvinden. Het lijkt een beetje op de hiërogliefen en een klein beetje op spijkerschrift maar het is niet helemaal hetzelfde. En men zal het niet kunnen lezen behalve als men er zich energetisch mee verbindt. Maar goed, zover zijn we nog niet.

 

Begrijpen jullie waarom dat creativiteit nu op een ander plan moet functioneren? Als hobby kan ze dan wel weer ontluiken. En wellicht zullen jullie, wanneer je tot de leeftijd van rust zijt gekomen wel zeer creatief worden op de stervelingenmanier. Maar nu moeten jullie de creativiteit vooral aanwenden om elkaar terug te vinden, om een volk op te sporen, om oude zijnswijzen binnen te halen en geheugen te activeren. Men heeft er geen idee van hoeveel energie dat vraagt. En ergens is er dus een stopteken dat gigantisch groot voor het geestesoog verschijnt wanneer men zich wil overgeven aan vrije tijd. Men wordt er ahw voor afgestraft. Het is alsof het niet mag. Velen van jullie soortgenoten lijden daaronder. Het is alsof ik niet tot een roeping kom zegt de één. En de ander zegt: ik wil wel iets beeldhouwen, maar het lukt nooit. Wat in mijn geest gebeiteld staat krijg ik niet in de vorm gegoten. En nog een derde zegt: al mijn tentoonstellingen blijven onbeantwoord. Ik wordt verguisd en de grond ingeboord. Niemand begrijpt mijn boodschap. Dat is Rasi taal. Het is typisch en het is goed voor het non-ego.

 

Want stel dat men de hemel wordt ingeprezen en dat men zoals een Da Vinci, die ook van jullie soort was, alle uitvindingen en creatieve uitingen in de wereld kon brengen, dan gaat men over met een enorme verwaandheid. En dat is wat ten strengste moet vermeden worden. Wij zeggen niet dat Da Vinci verwaand was, dat was hij niet. Maar bijna was hij het geworden. Bijtijds heeft hij zich herinnerd dat hij een engel was. Wij zijn het hem persoonlijk gaan vertellen om de eenvoudige reden dat dat de enige ingreep was om ervoor te zorgen dat hij zijn werk enerzijds niet opgaf maar aan de andere kant er toch niet aan ten onder ging. Na elke uitvinding zag hij de groteskheid daarvan en de moorddadige gevolgen die het kon hebben. En vele van zijn uitvindingen heeft hij dan ook vervalst. Jullie vervalsen ook zonder het te beseffen bepaalde uitingen in jullie leven. Vervalsen is niet het goeie woord, jullie maken ahw je eigen zelf onklaar opdat niet in de verkeerde handen zou vallen. Jullie zijn niet geprogrammeerd om grote uitvinders te worden. Maar om op te roepen zodat de soortgenoten zich weer opstellen in kringen en Commanders durven zijn.

 

Tot zover deze mededeling, wees gezegend op jullie weg en besef dat de Wohan nu de kop opsteken in de Esseense natie, of moeten we zeggen dat de Essenen de kop opsteken in de Wohan-natie want dat is correcter. De Essenen zijn uitgeroeid, maar de Wohan-inhoud, dat blauwdrukmateriaal kan niet verloren gaan. Er is zo sterk over gewaakt doorheen de tijdperken dat er voldoende menselijke takken op aarde dit kostbare erfgoed genetisch bij zich dragen zowel als geestelijk.

 

Tot weerziens.

 

Yemeneh, Cherimèr en Cheruwijn

 

Gegroet.

​

<<<